sanırım kriz geçiyoruz yine. küçük krizler büyük krizleri yutar. yutmaz. ekonomik krizler duygusal krizleri yutar.sanırım mutsuzluktan ölemeyesice bedduası almışım üzerime. nefes alamıyorum artık. karanlık. dayanamıyorum da. böyle büyük nefretler her anına bulaşıyo insanın.  yasamadan çizdiğim çok şey var. kendi ismimi çizmişim en başta. sanki birileri büyük beddualar etmiş. nefes alamıyorum ama ölmüyorum da. sorumluluk alamayan herkesten nefret ediyorum. sanırım kendimden başka kimse yok dinleyen. büyük beddualar almışım üzerime. gecelerden nefret ediyorum. gündüzlerden nefret ediyorum. sevgilerden nefret ediyorum. çiceklerden nefret ediyorum. beddualar üzerimde. sevememe bedduası almışım. kimsenin umurunda değilim aslında o kadar iyi biliyorum ki. ben kalkmasam düştüğüm yerden, kimse gelip sormayacak. ben de kalkmayacağım bu gece. herkesten , her şeyden nefret ediyorum. aşklardan ve aşıklardan özellikle.. gün batımlarından. el ele yapılan bütün şeylerden.  nefes almalardan. kalp atımlarından. sorumluluklardan. ama sorumluluk alamayanlardan öyle nefret ediyorum ki..daha da geri döner durur bu laflarım bana.. ben hiç kimse bile değilim. paylaşmaktan nefret ediyorum.kitap okumaktan nefret ediyorum. her şeyden nefret ediyorum. her şeyden nefret ediyorum. her şeyden nefret ediyorum. her şeyden nefret ediyorum. her şeyden nefret ediyorum. her şeyden nefret ediyorum. her şeyden nefret ediyorum. her şeyden.