kişisel evet

aslında ilkbahar. ama sonbahar gibi bulutlar. sonbaharı da seviyorum. eski ama çok da eski olmayan aslında yeni de sayılabilecek bi arkadaşım mesaj atmış. başka bir arkadaşın doğum gününe çağırıyor. gidemeyeceğim tabi başka bi şehirdeyim artık. ama aslında bi yanım da o şehirde. sonbaharmış gibi olan ilkbahar bulutlarını seviyorum. küçük küçük özlemler var yüreğimde. kalbim değil bugün yüreğimde çünkü. toplayınca kocaman bi özlem. bi çok şeyi özlüyorum. özlemek şuanda kanatan bişey değil eskisi gibi aslında. ama her an da kanatabilir. kendimi biliyorum. bi koku duyup ağlamaya başlayabilirim. ama ağlamak özlemi gideren bişi değil. bugün bu şehirde yalnız olmamama rağmen yalnızım. ailem var. ailem işte.. onlara herşeyi ne kadar anlatabilirim. yada bi arkadaşla yapılabilecek ne kadar şeyi onlarla yapabilirim. aslında yapabilirim. ama ne kadar anlaşıldığımı hissedebilirim. ailelerde çatışmalara rağmen sevgiler. gerçi arkadaşlık da çatışmalara rağmen sevgi değilse nedir bilmiyorum. burda bi arkadaşım var. ama kendi sorunları içinde boğulmuş durumda. kendinin de farkında olmadığı ve benim de anlayamayacağım başka problemler olduğunu da düşünüyorum. bi sevgi hissedemiyorum ama artık. bana karşı. dönemsel. ama arkadaşlık bu kadar yorucu olmamalı.

başka şeyleri özlüyorum zaten. başka insanları. en yakın arkadaşım yurtdışında. yedi aydır sanırım. çok yorgunum. özlüyorum. özlemekten yoruldum.