birilerine bi'şeyleri anlatırken kırabiliyor olmaktan yoruldum. gelip gelip buralara yazsam..
hayat gerçekten zor. kim olduğun yüzünden yargılanmak hiç bitmiyor. hiç ama hiç.
senin dinin şu. senin adın şu. senin annen baban şu kimseymiş. sen şurda doğmuşsun o zaman şöylesin. hayatta sadece ve sadece emeğinle bi yerlere gelmekten bahsettiğinde en büyük hayalci sen oluveriyorsun.
en yakının sana korkuyorum dediğinde, korkma diyemiyorsun.
korkma seni öyle olduğun için yargılamayacaklar.
seni 'fişle' memişlerdir.
sen sadece nefes alıyorsun.
hiçbir şey yapmadın.
sen olduğun gibi güzelsin.
hakkıyla şöyle söyleyemiyorsun.
ölmeyeceksin.
'beni yaşatmayacaklar galiba' boyutuna gelmiş bi korkuya sarılamıyorsun.
ortada hiçbir sebep yokken böyle düşünen sevdiğine diyemiyorsun ki:
öyle değil.
bak ölmüyoruz.-
bak kimse ölmedi.-
sen insansın.-
sen kimseye zarar vermedin, vermeyeceksin de.-
sadece farklısın.-
farklı olmak ölmeyi gerektirmez.-
farklı olmanın ölmeyi gerektirmediği bi yerdeyiz.-
sen yaşamalısın.
çünkü insan gülüşüyle güzeldir.
baskılar, hep olur.
hep olur.
sen kaldırımda taşların arasından çıkabilmiş bi çiçeksin.
canın fışkırmış ve oluvermişsin.
renkli.
ciğerlerin..
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder