vurmadan, kırmadan. 
lütfetmeden, hükmetmeden.
 sırf biraz daha nefes alabilmek adına.
yıldızlara bakıp da. 
herhangi bir inandığına, dualarla.
 nefes verip, uyku uyuyan insanlar var. 
dünya dönmeye devam edecek. 
ama
 biz
sarılmadan ölmeyeceğiz.

kışlarda yağan karlar olurdu. oynardık upuzun. sonra parmaklar mosmor eve girilir. ama eli boş değil. kucak dolusu kar gizlice küçük kardeş ve ıslak montlar eşliğinde içeri taşınır. eve girer girmez sıcak hava yüzüne vurur insanın. sıcak hava ve mutfaktan gelen yemek kokusu. çocukluk..

bağırmayın artık. !

'kendine ait bir oda'sı bi yatağı bi köşesi bi bucağı yoksa 
ya delidir insan
ya ölü

kontrol edilebilir değil hiçbi'şey sanki.
yalnızlık.
iç ürpermesi.
korku.
yeni bir adım atmaya korku.
yeni bir insan tanımaya korku.
kendini tanıtmaya korku.
sanki insanın etrafında çelik bi çember.
çelik çemberleri kıramaz insanlar.
yalnızlık. yalnızlık. sonra sessizlik.
yapılabilirliği azalan şeyler.
hayat.. hayatın yumruk yumruk kalbe gelmesi.
yollar; hep aynı yerde bulduran kendini.
hayat.. bi yaşanmışlık.
kendine hakaret eder gibi, küfrettiğin şeyleri yapmaya zorlanmışken yakalamak kendini.
hakaretler insanın etrafında bi çember.
bi ok. dönüp dolaşan.
çirkinlik bi çember.
çirkinlik bi ayna.
çirkinlik sen, ben.
dönüp dolaşıp sahibini vuran ok.
hayat.. yollar.. yalnızlık.
kendini anlatamama korkusu.
çürüdüm mü? hissetmez miyim? duymaz mıyım?
nerde gökyüzü?
nerde gökyüzü?
nerde gökyüzü?
neden mavi değil?
neden mavi değil.